คุณภาพ รีเอเจนต์ลอยน้ำ & น้ำยาทำฟองลอย ผู้ผลิต

การสกัดทองคำจากขยะอิเล็กทรอนิกส์โดยใช้สารสกัดที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม I. ขั้นตอนการเตรียมการ 1.1 การบดและการคัดแยก วัตถุประสงค์: เพิ่มพื้นที่ผิวเพื่ออำนวยความสะดวกในการชะทองคำในภายหลัง การดำเนินการ: ① ใช้เครื่องบดเพื่อบดขยะอิเล็กทรอนิกส์ (เช่น แผงวงจร, CPU, ขาขั้วต่อทองคำ) ให้เป็นอนุภาคขนาด 0.5–1 มม. ② ร่อนวัสดุเพื่อกำจัดอนุภาคขนาดใหญ่หรือขนาดเล็กเกินไป เพื่อให้ได้ขนาดอนุภาคที่สม่ำเสมอ ③ ใช้การแยกด้วยแม่เหล็กเพื่อกำจัดสิ่งเจือปนที่เป็นสารแม่เหล็ก (เช่น เหล็ก, นิกเกิล) ④ ล้างวัสดุที่บดแล้วด้วยน้ำสะอาดเพื่อกำจัดฝุ่นและสิ่งสกปรก จากนั้นนำไปผึ่งลมให้แห้งเพื่อนำไปใช้ต่อไป   1.2 การอบ (ทางเลือก) วัตถุประสงค์: กำจัดสารอินทรีย์และทำลายพันธะระหว่างโลหะและพลาสติก การดำเนินการ: ① นำขยะอิเล็กทรอนิกส์ที่บดแล้วใส่ในเตาอบและอบที่อุณหภูมิ 500–600°C เป็นเวลา 1–2 ชั่วโมง ② ตรวจสอบให้แน่ใจว่ามีการระบายอากาศที่เหมาะสมระหว่างการอบ เพื่อป้องกันการสะสมของก๊าซที่เป็นอันตราย ③ หลังจากอบแล้ว ปล่อยให้ของเสียเย็นลงที่อุณหภูมิห้อง จากนั้นทำการบดซ้ำจนกว่าขนาดอนุภาคจะน้อยกว่า 0.5 มม.   II. การเตรียมสารสกัดทองคำที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม YX500 Solution 2.1 การเตรียมสารสกัดทองคำที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม YX500 Solution สารเคมี: สารสกัดทองคำที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม YX500 ความเข้มข้น: เตรียมสารละลาย YX500 ที่มีความเข้มข้น 0.05%–0.1% (เช่น 0.5–1 กรัม/ลิตร) วิธีการ: ① เติมน้ำสะอาดในปริมาณที่เหมาะสมลงในถังผสม ② ค่อยๆ เติมสารสกัดทองคำที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม YX500 ในสัดส่วนที่เหมาะสม พร้อมกับกวนอย่างต่อเนื่องจนกว่าจะละลายหมด ③ เวลาในการเติม: ตรวจสอบให้แน่ใจว่าการดำเนินการเสร็จสิ้นภายใน 10–20 นาที   2.2 การปรับค่าความเป็นด่าง วัตถุประสงค์: ป้องกันการระเหยของก๊าซไฮโดรเจนไซยาไนด์ และทำให้มั่นใจว่าปฏิกิริยาการชะเป็นไปอย่างราบรื่น การดำเนินการ: ① เติมโซเดียมไฮดรอกไซด์ (NaOH) หรือน้ำปูนขาวเพื่อปรับค่า pH ของสารละลายให้อยู่ที่ 10–11 ② ใช้แถบทดสอบ pH หรือเครื่องวัด pH เพื่อตรวจสอบว่าค่าความเป็นด่างของสารละลายถึงระดับที่เหมาะสมหรือไม่   III. กระบวนการชะ 3.1 อุปกรณ์การชะ อุปกรณ์: ถังชะแบบหอคอยหรือถังที่มีการกวนเชิงกล อุณหภูมิ: อุณหภูมิห้อง (20–25°C) หากต้องการเร่งการชะ อาจเพิ่มอุณหภูมิเป็น 40–50°C   3.2 การเติมสารเคมีและสภาวะการเกิดปฏิกิริยา ลำดับการเติม: ① ขั้นแรก เติมสารละลายโซเดียมไฮดรอกไซด์ (NaOH) เพื่อปรับค่า pH ② จากนั้น เติมสารละลายสารสกัดทองคำที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม YX500 ที่เตรียมไว้ล่วงหน้า และเริ่มอุปกรณ์กวน ③ เวลาในการเติม: ต้องทำให้เสร็จภายใน 10–20 นาที ความเร็วในการกวน: 200–300 รอบต่อนาที เพื่อให้แน่ใจว่าวัสดุและสารละลายสัมผัสกันอย่างเต็มที่   3.3 เวลาในการชะและการใช้ออกซิไดซ์ เวลาในการชะ: ที่อุณหภูมิห้อง: 24–48 ชั่วโมง ที่ 40–50°C: สามารถลดลงเหลือ 12–24 ชั่วโมง ออกซิไดซ์: ① เพื่อเร่งการละลายของทองคำ อาจเติมไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ (H₂O₂, 0.1–0.5%) หรืออาจนำอากาศเข้าไป ② เวลาในการเติม: พร้อมกับการเติมสารละลาย YX500 และดำเนินการอย่างต่อเนื่อง   IV. การแยกของแข็ง-ของเหลว การกรองและการล้าง วิธีการ: ควรใช้อุปกรณ์กรองสุญญากาศหรืออุปกรณ์แยกแบบแรงเหวี่ยง การดำเนินการ: ① กรองสารละลายที่ผ่านการชะแล้วเพื่อแยกสารละลายที่มีทองคำ (สารละลายตั้งต้น) ออกจากสารตกค้าง ② ล้างสารตกค้างด้วยสารละลายด่างเจือจาง (pH 10-11) เพื่อกู้คืนองค์ประกอบทองคำที่เหลืออยู่   V. วิธีการสกัดทองคำ วิธีที่ 1: กระบวนการแทนที่ด้วยผงสังกะสี ขั้นตอน: ① ค่อยๆ เติมผงสังกะสีลงในสารละลายตั้งต้นในอัตราส่วน 5-10 กรัม/ลิตร ② กวนอย่างต่อเนื่องโดยมีเวลาทำปฏิกิริยา 2-4 ชั่วโมง ③ กรองเพื่อนำโคลนทองคำออกมา   วิธีที่ 2: กระบวนการอิเล็กโทรลิซิส อุปกรณ์: ขั้วแคโทดสแตนเลส, ขั้วแอโนดกราไฟต์หรือตะกั่ว เงื่อนไข: ① ความหนาแน่นกระแส: 1-2 A/dm², แรงดันไฟฟ้า: 2-3 V ② ระยะเวลาอิเล็กโทรลิซิส: 6-12 ชั่วโมง การดำเนินการ: ① หลังจากจ่ายกระแสไฟฟ้าเข้าสู่เซลล์อิเล็กโทรไลต์ ทองคำจะสะสมบนขั้วแคโทดทีละน้อย ② นำขั้วแคโทดออกและขูดโคลนทองคำที่สะสมออก   VI. การบำบัดและปรับปรุงโคลนทองคำ การล้างด้วยกรดและการหลอม ขั้นตอน: ① ใช้กรดไนตริกเจือจางหรืออควารีเจียเพื่อละลายสิ่งเจือปน จากนั้นกรองเพื่อนำโคลนทองคำที่บริสุทธิ์ออกมา ② นำโคลนทองคำใส่ในเตาไฟฟ้าอุณหภูมิสูงเพื่อหลอม จากนั้นหล่อเป็นแท่งทองคำ ความบริสุทธิ์: สามารถเข้าถึงได้ ≥99.9%   VII. การบำบัดของเหลวเสียและมาตรการคุ้มครองสิ่งแวดล้อม การปล่อยที่สอดคล้อง การทดสอบ: ตรวจสอบความเข้มข้นของไซยาไนด์เพื่อให้แน่ใจว่ายังคงต่ำกว่า 0.2 มก./ลิตร การปล่อย: หลังจากเป็นไปตามมาตรฐานแล้ว ให้ปล่อยลงในระบบบำบัดน้ำเสีย   VIII. ข้อควรระวังด้านความปลอดภัย ① การระบายอากาศ: รักษาการระบายอากาศที่เพียงพอในพื้นที่ทำงานเพื่อป้องกันการสะสมของก๊าซไฮโดรเจนไซยาไนด์ ② การป้องกัน: ผู้ปฏิบัติงานต้องสวมถุงมือ, หน้ากาก และแว่นตานิรภัยเพื่อความปลอดภัย ③ การปฐมพยาบาล: เตรียมอะมิลไนไตรท์และยาแก้พิษอื่นๆ สำหรับการรักษาภาวะฉุกเฉินจากการเป็นพิษจากไซยาไนด์       การตรวจวัดความเข้มข้นของไอออนไซยาไนด์ (CN⁻) ในสารสกัดทองคำที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม   การทดสอบความเข้มข้นของไอออนไซยาไนด์ (CN⁻) ในสารสกัดทองคำที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมเป็นขั้นตอนสำคัญเพื่อให้มั่นใจในความปลอดภัยและประสิทธิภาพของสารนั้นๆ ต่อไปนี้เป็นภาพรวมของวิธีการตรวจวัดที่ใช้กันทั่วไปและจุดปฏิบัติงานหลักๆ โดยแบ่งออกเป็นสองประเภทหลักๆ ได้แก่ วิธีการทดสอบในห้องปฏิบัติการ และ วิธีการทดสอบอย่างรวดเร็วในสถานที่.   I. วิธีการตรวจวัดความแม่นยำในห้องปฏิบัติการ 1.1 การไทเทรตด้วยเงินไนเตรต (วิธีคลาสสิก) หลักการ: ไอออนไซยาไนด์ทำปฏิกิริยากับเงินไนเตรตเพื่อสร้างสารประกอบ [Ag(CN)₂]⁻ ที่ละลายน้ำได้ โดยมีไอออนเงินส่วนเกินทำปฏิกิริยากับตัวบ่งชี้ (เช่น เงินโครเมต) เพื่อสร้างการเปลี่ยนแปลงของสี ขั้นตอน: ① เจือจางตัวอย่างและเติมโซเดียมไฮดรอกไซด์ (pH >11) เพื่อป้องกันการระเหยของไฮโดรเจนไซยาไนด์ (HCN) ② ใช้เงินโครเมตเป็นตัวบ่งชี้และไทเทรตด้วยสารละลายเงินไนเตรตมาตรฐานจนกว่าสีจะเปลี่ยนจากสีเหลืองเป็นสีส้มแดง ขอบเขต: เหมาะสำหรับความเข้มข้นของไซยาไนด์สูง (>1 มก./ลิตร); ให้ผลลัพธ์ที่แม่นยำแต่ต้องใช้สภาพแวดล้อมในห้องปฏิบัติการ   1.2 สเปกโตรโฟโตเมตรี (วิธีไอโซนิโคตินิกแอซิด-ไพราโซโลน) หลักการ: ในสภาวะที่เป็นกรดอ่อนๆ ไซยาไนด์ทำปฏิกิริยากับคลอรามีน-ทีเพื่อสร้างไซยาโนเจนคลอไรด์ (CNCl) ซึ่งจะทำปฏิกิริยากับไอโซนิโคตินิกแอซิด-ไพราโซโลนเพื่อสร้างสารประกอบที่มีสี การวัดปริมาณทำได้โดยการวัดการดูดกลืนแสงที่ 638 nm ขั้นตอน: ① กลั่นตัวอย่างหากจำเป็นเพื่อกำจัดสารรบกวน ② เติมบัฟเฟอร์และสารทำสี จากนั้นวัดการดูดกลืนแสงโดยใช้สเปกโตรโฟโตมิเตอร์ คำนวณความเข้มข้นผ่านเส้นโค้งมาตรฐาน ข้อดี: ความไวสูง (ขีดจำกัดการตรวจวัด: 0.001 มก./ลิตร) เหมาะสำหรับการวิเคราะห์ในระดับร่องรอย   1.3 วิธีอิเล็กโทรดแบบเลือกไอออน (ISE) หลักการ: อิเล็กโทรดไซยาไนด์ตอบสนองต่อกิจกรรมของ CN⁻ โดยวัดความเข้มข้นผ่านความแตกต่างของศักย์ไฟฟ้า ขั้นตอน: ① ปรับ pH ของตัวอย่างให้ >12 ด้วย NaOH เพื่อหลีกเลี่ยงการรบกวนจาก HCN ② ปรับเทียบอิเล็กโทรด วัดศักย์ไฟฟ้า และแปลงเป็นความเข้มข้น ข้อดี: การดำเนินการที่รวดเร็ว ช่วงการตรวจวัดกว้าง (0.1–1000 มก./ลิตร) แต่ต้องมีการปรับเทียบอิเล็กโทรดเป็นประจำ   II. วิธีการตรวจวัดอย่างรวดเร็วในสถานที่ 2.1 แถบทดสอบอย่างรวดเร็ว หลักการ: แถบทดสอบมีสารทำสี (เช่น กรดพิคริก) ที่เปลี่ยนสี (สีเหลืองเป็นสีน้ำตาลแดง) เมื่อทำปฏิกิริยากับไอออนไซยาไนด์ ขั้นตอน: จุ่มแถบทดสอบลงในตัวอย่าง จากนั้นเปรียบเทียบสีกับบัตรอ้างอิงสำหรับการอ่านแบบกึ่งปริมาณ คุณสมบัติ: พกพาสะดวกสูงแต่มีความแม่นยำค่อนข้างต่ำ เหมาะสำหรับการคัดกรองฉุกเฉิน   2.2 เครื่องตรวจจับไซยาไนด์แบบพกพา หลักการ: อุปกรณ์สเปกโตรโฟโตเมตริกหรือแบบอิเล็กโทรดขนาดเล็ก (เช่น Hach, Merck) การดำเนินการ: ฉีดตัวอย่างโดยตรงพร้อมการแสดงความเข้มข้นอัตโนมัติ ข้อดี: ผสมผสานความเร็วและความแม่นยำสูง เหมาะสำหรับการใช้งานภาคสนามในพื้นที่เหมืองแร่   2.3 การวัดสีไพริดีน-บาร์บิทูริกแอซิด (แบบง่าย) ชุดน้ำยา: หลอดที่บรรจุสารทำสีไว้ล่วงหน้า เติมตัวอย่างน้ำสำหรับการวิเคราะห์สี ขีดจำกัดการตรวจวัด: ~0.02 มก./ลิตร เหมาะสำหรับการทดสอบไซยาไนด์ต่ำในสารสกัดทองคำที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อม   III. ข้อควรระวัง มาตรการความปลอดภัย ไซยาไนด์เป็นพิษสูง! การทดสอบทั้งหมดต้องดำเนินการในตู้ดูดควันเพื่อป้องกันการสัมผัสผิวหนังหรือการสูดดม การบำบัดของเหลวเสีย: ออกซิไดซ์ด้วยโซเดียมไฮโปคลอไรต์ (CN⁻ + ClO⁻ → CNO⁻ + Cl⁻) ปัจจัยรบกวน ซัลไฟด์ (S²⁻) และไอออนโลหะหนัก อาจทำให้เกิดการรบกวน ควรใช้สารก่อนการกลั่นหรือสารปิดบัง (เช่น EDTA) เพื่อกำจัดผลกระทบ การเลือกวิธีการ การทดสอบความแม่นยำสูง: ควรใช้วิธีการไทเทรตหรือสเปกโตรโฟโตเมตรีในห้องปฏิบัติการ การคัดกรองอย่างรวดเร็ว: แถบทดสอบหรืออุปกรณ์พกพาใช้งานได้จริงมากกว่า  

  บทที่ 1: ลักษณะเฉพาะของทรัพยากรแร่ตะกั่ว-สังกะสีและการแต่งแร่   1.1 คุณสมบัติการกระจายทรัพยากรทั่วโลก ประเภทการเกิดแร่หลัก: แหล่งสะสมแบบตะกอนระเบิด (55%) แหล่งสะสมแบบมิสซิสซิปปีแวลลีย์ (30%) แหล่งสะสมแบบซัลไฟด์มวลสารภูเขาไฟ (VMS) (15%) แหล่งสะสมตัวแทน: แหล่งสะสมฟานโค่วของจีน (ปริมาณสำรองที่พิสูจน์แล้ว: Pb+Zn >5 ล้านตัน) เหมืองเมาท์ไอซาของออสเตรเลีย (เกรดสังกะสีเฉลี่ย: 7.2%) การรวมตัวทางแร่วิทยา: การเติบโตแบบใกล้ชิดของ PbS-ZnS (การกระจายขนาดอนุภาค: 0.005-2 มม.) การรวมตัวของโลหะมีค่า (ปริมาณ Ag: 50-200 กรัม/ตัน มักพบในรูปของแกลเลนาที่มีเงิน)   1.2 ความท้าทายด้านกระบวนการแร่วิทยา ปริมาณเหล็กที่ผันแปรในสฟาเลอไรต์ (Fe 2-15%): ส่งผลต่อพฤติกรรมการลอยตัวเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงทางเคมีของพื้นผิว สฟาเลอไรต์ที่มีเหล็กสูง (>8% Fe) ต้องใช้สารกระตุ้นที่แรงกว่า แร่ทองแดงทุติยภูมิ (เช่น โคเวลไลต์): ทำให้เกิดการปนเปื้อนของทองแดงในคอนเซนเทรตสังกะสี (โดยทั่วไป >0.8% Cu) ต้องใช้สารยับยั้งแบบเลือก (เช่น สารประกอบ Zn(CN)₄²⁻) ผลกระทบจากการเคลือบสไลม์: มีความสำคัญเมื่ออนุภาค -10μm เกิน 15% วิธีการบรรเทา: ---สารกระจายตัว (โซเดียมซิลิเกต) ---วงจรการบด-ลอยตัวแบบหลายขั้นตอน       บทที่ 2: ระบบกระบวนการแต่งแร่สมัยใหม่ 2.1 กระบวนการลอยตัวแบบเลือกมาตรฐาน การควบคุมการบดและการจำแนกประเภท ---การบดวงจรปิดหลัก: การจำแนกประเภทด้วยไฮโดรไซโคลน, โหลดหมุนเวียน: 120-150% ---ความละเอียดเป้าหมาย: 65-75% ผ่าน 74μm, องศาการปลดปล่อยแกลเลนา: >90% วงจรการลอยตัวของตะกั่ว ---แผนการใช้สารเคมี: ประเภทสารเคมี ปริมาณ (กรัม/ตัน) กลไกการออกฤทธิ์ ปูนขาว 2000-4000 ปรับ pH เป็น 9.5-10.5 ไดเอทิลไดไทโอคาร์บาเมต (DTC) 30-50 สารเก็บรวบรวมแกลเลนาแบบเลือก MIBC (สารทำให้เกิดฟอง) 15-20 ควบคุมความเสถียรของฟอง ---การกำหนดค่าอุปกรณ์: เซลล์ลอยตัว JJF-8: 4 เซลล์สำหรับการขัดหยาบ + 3 เซลล์สำหรับการทำความสะอาด การควบคุมการกระตุ้นสังกะสี ---ปริมาณ CuSO₄: 250±50 กรัม/ตัน ปรับให้เหมาะสมด้วยความเข้มข้นของการผสม (ความหนาแน่นกำลัง: 2.5 กิโลวัตต์/ลบ.ม.) ---ช่วงการควบคุมศักย์ไฟฟ้า (Eh): +150 ถึง +250 mV   2.2 เทคโนโลยีการลอยตัวแบบรวมที่เป็นนวัตกรรม ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีที่สำคัญ: ---สารเก็บรวบรวมแบบผสมประสิทธิภาพสูง (AP845 + แอมโมเนียมไดบิวทิลไดไทโอฟอสเฟต อัตราส่วน 1:3) ---เทคโนโลยีการกำจัดแบบเลือก (ปรับ pH เป็น 7.5±0.5 โดยใช้ Na₂CO₃) กรณีการประยุกต์ใช้ในอุตสาหกรรม: ---เพิ่มปริมาณงานขึ้น 22% (ถึง 4,500 ตัน/วัน) ที่เหมืองในมองโกเลียใน ---เกรดคอนเซนเทรตสังกะสีดีขึ้น 3.2 จุดเปอร์เซ็นต์   2.3 กระบวนการรวมการแยกสื่อหนาแน่น-การลอยตัว ระบบย่อยการเข้มข้นล่วงหน้า: ---การควบคุมความหนาแน่นปานกลาง (ผงแมกนีไทต์ D50=45μm) ---ไซโคลนสามผลิตภัณฑ์ (ประเภท DSM-800) ประสิทธิภาพการแยก Ep=0.03 การวิเคราะห์ทางเศรษฐกิจ: ---เมื่ออัตราการปฏิเสธของเสียถึง 35-40% ต้นทุนการบดจะลดลง 28-32%       บทที่ 3: สารเคมีแต่งแร่ตะกั่ว-สังกะสี 3.1 ประเภทและแอปพลิเคชันของสารเก็บรวบรวม (1) สารเก็บรวบรวมประจุลบ สารเคมี แร่เป้าหมาย ปริมาณ (กรัม/ตัน) ช่วง pH คุณสมบัติเด่น แซนเทต (เช่น SIPX) ZnS 50-150 7-11 คุ้มค่า, ต้องใช้การกระตุ้น CuSO₄ ไดไทโอฟอสเฟต (DTP) PbS 20-60 9-11 การเลือก Pb สูงกว่า Zn กรดไขมัน แร่ที่ถูกออกซิไดซ์ 300-800 8-10 ต้องการสารกระจายตัว (เช่น Na₂SiO₃) (2) สารเก็บรวบรวมประจุบวก เอมีน (เช่น โดเดซิลเอมีน): ใช้ในการลอยตัวแบบย้อนกลับเพื่อกำจัดซิลิเกต, ปริมาณ: 100-300 กรัม/ตัน, pH 6-8 (3) สารเก็บรวบรวมแอมโฟเทอริก กรดอะมิโน-คาร์บอกซิลิก: เลือกสำหรับ Zn ในแร่ที่ซับซ้อน มีประสิทธิภาพที่ pH 4-6 (Eh = +200 mV)   3.2 สารกดและสารปรับแต่ง สารเคมี ฟังก์ชัน ปริมาณ (กก./ตัน) สิ่งเจือปนเป้าหมาย Na₂S การกด Zn ในวงจร Pb 0.5-2.0 FeS₂, ZnS ZnSO₄ + CN⁻ การกดไพไรต์ 0.3-1.5 FeS₂ แป้ง การกดซิลิเกต 0.2-0.8 SiO₂ Na₂CO₃ สารปรับ pH (บัฟเฟอร์ที่ 9-10) 1.0-3.0 -   3.3 สารเคมีผสมสำหรับแต่งแร่ตะกั่ว-สังกะสี สารเคมีแต่งแร่ผสมหมายถึงระบบสารเคมีหลายฟังก์ชันที่เกิดจากการรวมส่วนประกอบฟังก์ชันสองส่วนขึ้นไป (สารเก็บรวบรวม, สารกด, สารทำให้เกิดฟอง ฯลฯ) ผ่านการผสมทางกายภาพหรือการสังเคราะห์ทางเคมี. จากองค์ประกอบ สามารถจำแนกได้ดังนี้: (1) ประเภทผสมทางกายภาพ การผสมเชิงกลของสารเคมีแต่ละชนิด (เช่น ไดเอทิลไดไทโอคาร์บาเมต (DTC) + บิวทิลแซนเทต ในอัตราส่วน 1:2) ตัวอย่างทั่วไป: สารเก็บรวบรวมผสม LP-01 (แซนเทต + ไทโอคาร์บาเมต) (2) ประเภทดัดแปลงทางเคมี สารเคมีหลายฟังก์ชันที่ออกแบบทางโมเลกุล ตัวอย่างทั่วไป: สารประกอบไฮดรอกซามิก-ไทออล (ฟังก์ชันเก็บรวบรวม-กดแบบคู่) สารกดโพลิเมอร์แบบ Zwitterionic       บทที่ 4: อุปกรณ์หลักและพารามิเตอร์ทางเทคนิค 4.1 คู่มือการเลือกอุปกรณ์ลอยตัว ขั้นตอนการขัดหยาบ: เครื่องลอยตัว KYF-50 (อัตราการเติมอากาศ: 1.8 ลบ.ม./ตร.ม.·นาที)ขั้นตอนการทำความสะอาด: คอลัมน์ลอยตัว (เซลล์ Jameson, เส้นผ่านศูนย์กลางฟอง: 0.8-1.2 มม.) ข้อมูลการทดสอบเปรียบเทียบ: เซลล์แบบกลไกทั่วไปเทียบกับเซลล์เติมอากาศ: ความแตกต่างของอัตราการกู้คืน ±3.5% 4.2 ระบบควบคุมกระบวนการ การกำหนดค่าเครื่องวิเคราะห์ออนไลน์: ---Courier SLX (XRF สารละลายข้น, รอบการวิเคราะห์: 90 วินาที) ---Outotec PSI300 (การวิเคราะห์ขนาดอนุภาค, ข้อผิดพลาด 85%) มาตรฐานการใช้น้ำซ้ำ: ---ความเข้มข้นของไอออนโลหะหนัก (Pb²⁺ 65%) ---การผลิตคอนเซนเทรตกำมะถัน (การแยกแม่เหล็ก-การลอยตัวแบบรวม, เกรด S >48%) วิธีการใช้ประโยชน์จำนวนมาก: ---สารเติมแต่งซีเมนต์ (อัตราส่วนการผสม 15-20%) ---วัสดุถมกลับใต้ดิน (ควบคุมการทรุดตัว 18-22 ซม.) บทที่ 6: การเปรียบเทียบตัวบ่งชี้ทางเทคนิคและเศรษฐกิจ 6.1 ข้อมูลการดำเนินงานของเครื่องเข้มข้นทั่วไป       โครงสร้างต้นทุนการผลิต: รายการต้นทุน สัดส่วน (%) ต้นทุนต่อหน่วย (USD/t)* สื่อการบด 28-32 1.2-1.5 สารเคมีลอยตัว 18-22 0.75-1.05 การใช้พลังงาน 25-28 1.05-1.35 *หมายเหตุ: การแปลงสกุลเงินที่ 1 CNY ≈ 0.15 USD 6.2 ประโยชน์ของการอัพเกรดเทคโนโลยี กรณีศึกษา: การปรับปรุงเครื่องเข้มข้น 2,000 ตัน/วัน พารามิเตอร์ ก่อนการปรับปรุง หลังการปรับปรุง การปรับปรุง การกู้คืนสังกะสี 82.3% 89.7% +7.4% ต้นทุนสารเคมี 6.8 หยวน/ตัน 5.2 หยวน/ตัน -23.5% อัตราการใช้น้ำซ้ำ 65% 92% +27% บทที่ 7: ทิศทางการพัฒนาเทคโนโลยีในอนาคต 7.1 เทคโนโลยีการแยกแบบกระบวนการสั้น       การแยกแม่เหล็กตัวนำยิ่งยวด (ความเข้มสนามพื้นหลัง: 5 เทสลา, การประมวลผลวัสดุ -0.5 มม.) การแยกเตียงฟลูอิไดซ์ (เตียงฟลูอิไดซ์ตัวกลางอากาศหนาแน่น, Ecart Probable Ep=0.05) 7.2 ความก้าวหน้าในการแต่งแร่สีเขียว การพัฒนาสารเคมีชีวภาพ (เช่น สารเก็บรวบรวมจากไลโปเปปไทด์) การก่อสร้างเหมืองแบบ Zero-Tailings (อัตราการใช้ประโยชน์อย่างครอบคลุม >95%)